วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

สิ้นสุดการเดินทางอันยาวนาน

วันนี้เป็นวันที่ีสิ้นสุดภารกิจในการงาน การงานที่ทำเงินหล่อเลี้ยงชีวิต ออกจาก กทม. วันที่ 6 กรกฎาคม 2553 มายังสุราษฎร์ธานี วันนี้ 13 กรกฎาคม 2553 จะกลับ กทม. คิดถึงงานอื่นๆ ในหน้าที่ จบภารกิจคราวนี้ไม่ดีงามในภารกิจ แต่ดีงามในแง่ความสัมพันธ์ ของส่วนตัว ได้รู้เห็นความเห็นแก่ตัวของคนมากขึ้น และเห็นอัตตาของตัวเองยังไม่ลดลง ขอบคุณที่ได้กลับมาเยือนถิ่นเก่า ขอบคุณทุกคนที่เกี่ยวข้อง ความผูกพันกลับมา
บางครั้งเราก็ต้องกินบุญเก่า ถ้าไม่มีบุญเก่าเราก็อาจจะประสานงานไม่ได้ดีถึงเพียงนี้
งานที่ข้องเกี่ยวกับผู้คนจำนวนมากเป็นงานที่อาจจะยากถ้าไม่มีใจ แต่ถ้ามีใจเราก็ไปได้ไกลกว่า บางคนหวัง บางคนตั้งใจ บางคนแสวงหา แต่ใครละจะได้ดั่งหวัง
จบวันนี้เพื่อมีวันใหม่ จบแล้วเราเรียนรู้อะไรบ้าง เรียนรู้แล้วเราเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง ชีวิตยังคงเหมือนเดิมหรือพัฒนาขึ้น จากที่เราเรียนรู้มา เราไม่อาจเรียนรู้ไดยไม่มีบทเรียน เหตุการณ์เป็นบทเรียนที่ดี เป็นครูที่อยู่ตรงหน้า เพียงแต่ว่าลูกศิษย์ได้เรียนรู้หรือยัง
บางครั้่งเราก็มีใจไม่ต้องการเรียนรู้ เรามีเหตุผลมากเกินไป เราระแวงแคลงใจ เรากลัว เราเลยไม่เรียนรู้
น่าสงสารตัวเราที่อดีตสร้าง เหตผล ความระแวง และความกลัวให้กับเรา เราตกอยู่ในบ่วงนั้น
เราผู้