วันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2554

วันสุนทรภู่ ๑๕๖ ปีชาตะกาล ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๔

เคารพพระคุณครู
...วันนี้หรือ คือวัน ฉันรักครู
ได้เรียนรู้ ด้วยครู ท่านทำสอน
ฉันได้เรียน แม้ท่าน นั้นม้วยมรณ์
แต่บทกลอน เก่าเก่า เฝ้าสอนตน
...ครูของฉัน นั้นสอน ศิษย์เรียนรู้
ครูยังอยู่ ดูศิษย์ คิดฝึกฝน
ได้เติบโต ต่อกลอน ไร้ร้อนรน
ไปตามหน ทางครู ปูทางเดิน
อยู่กับปณิธาน
...จะยังคง ตรงแน่ว บนแถวที่
จะยังมี บทกลอน กล่าวสรรเสริญ
จะยังคิด ขีดเขียน เพืยรเจริญ
จะยังเพลิน พากลอน ให้สอนใจ
...ครูแสดง ศิษย์สดับ รับแล้วเล่น
ครูจึงเป็น ผู้เปลี่ยน ศิษย์เรียนใหม่
ครูนำทาง ท่องเที่ยว ศิษย์ตามไป
ครูไปไหน นำศิษย์ ให้ติดตาม
อาจหาญพากเพียร
...ด้วยครูสร้าง ครูเพียร ศิษย์เรียนรู้
ลำบากอยู่ ครูทำ ไร้คำถาม
ศิษย์ได้รู้ รับไว้ ได้งอกงาม
ทุกทุกยาม ตามทำ จำคำครู
...จะทุ่มเท ทั้งหมด ที่มีไว้
ทุ่มทั้งใจ จิตกาย หมายไปสู่
สิ่งสืบต่อ สันคติ สิ่งคงอยู่
บูชาครู เคร่งครัด มัดจิตทำ
เรียนรู้
...เมื่อลงมือ มีผล ดลให้รู้
เป็นสิ่งคู่ ดูครู ผู้ถลำ
ครูเหยียดฟ้า ท้าดิน ศิษย์กระทำ
ได้น้อมนำ กรรมคู่ สู่หนึ่งเดียว
...เมื่อดั้นด้น เดินไป ได้เรียนรู้
จากกลอนครู ครุ่นคิด จิตเฉลียว
ฉลาดได้ โดยครู อยู่ปล่าวเปลี่ยว
บนเรือเพรียว พรางตน คนธรรมดา
ส่งท้าย
...ดังนั้นฉัน ผู้เรียน จึงได้รู้
พระคุณครู คำสอน สิ่งปรารถนา
ได้เรียนรู้ บูชา พระคุณมา
แสวงหา ต่อสู้ อยู่เดียวดาย
...ในความเงียบ เรียบง่าย คลายกังวล
กระทำเหตุ หากล มีผลหมาย
รอเวลา ให้เรื่อง ได้คลี่คลาย
คือชาติชาย สุนทรภู่ ครูกวี
ด้วยจิตนอบน้อม
ตุ๊ดตู่ ร่าเริง

วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ติตตาม

วันนี้ วันเก่า วันใหม่ วันไหนๆ อยู่กับกรรม

...ในวันนี้ นั้นพลาด มิอาจพบ
ไม่บรรจบ จากไกล กังวลหา
ทุกทุกครั้ง ยังคง ส่งข่าวมา
ครานี้หนา ไร้ข่าว เศร้าและงง
...พยายาม ตามโทร โง่งี่เง่า
คงเพราะเขา ค้าความ คำพาหลง
แ่ก่แล้วเรา ยังโง่ เฝ้าพะวง
ยังคงหลง รอคอย ควายแท้เอย...

ด้วยจิตนอบน้อม

ความเหงา ว้าเหว่ ไม่ทำร้ายคน

วันนี้ แม้นัดทั้งหลายผ่านไปอย่างไร้การติดต่อ ชีวิตก็ไม่เหงา มีกายเป็นมิตร มีจิตเป็นเพื่อน คนต่างคนย่อมมีภาระที่ต้องทำ ความเข้าใจทำให้ไม่เหงา เมื่อไม่เหงาก็ไม่ว้าเหว่
แม้เหงา หรือว้าเหว่ ก็ไม่จำเป็นต้องทำร้ายใคร เมื่อมีกายเป็นมิตร และมีจิตเป็นเพื่อน ด้วยจิตนอบน้อม ขอบคุณพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

(บางส่วนของ หนังสือ มีใจเป็นมิตร มีจิตเป็นเพื่อน)
ข้อเขียนของท่านพระอาจารย์ ไพศาล วิสาโล โปรดศึกษา

ดังนั้น ชีวิตยังดำเนินไปตามภาระแห่งตน


ด้วยจิตนอบน้อม
ตุ๊ดตู่ ร่าเริง