เคารพพระคุณครู
...วันนี้หรือ คือวัน ฉันรักครู
ได้เรียนรู้ ด้วยครู ท่านทำสอน
ฉันได้เรียน แม้ท่าน นั้นม้วยมรณ์
แต่บทกลอน เก่าเก่า เฝ้าสอนตน
...ครูของฉัน นั้นสอน ศิษย์เรียนรู้
ครูยังอยู่ ดูศิษย์ คิดฝึกฝน
ได้เติบโต ต่อกลอน ไร้ร้อนรน
ไปตามหน ทางครู ปูทางเดิน
อยู่กับปณิธาน
...จะยังคง ตรงแน่ว บนแถวที่
จะยังมี บทกลอน กล่าวสรรเสริญ
จะยังคิด ขีดเขียน เพืยรเจริญ
จะยังเพลิน พากลอน ให้สอนใจ
...ครูแสดง ศิษย์สดับ รับแล้วเล่น
ครูจึงเป็น ผู้เปลี่ยน ศิษย์เรียนใหม่
ครูนำทาง ท่องเที่ยว ศิษย์ตามไป
ครูไปไหน นำศิษย์ ให้ติดตาม
อาจหาญพากเพียร
...ด้วยครูสร้าง ครูเพียร ศิษย์เรียนรู้
ลำบากอยู่ ครูทำ ไร้คำถาม
ศิษย์ได้รู้ รับไว้ ได้งอกงาม
ทุกทุกยาม ตามทำ จำคำครู
...จะทุ่มเท ทั้งหมด ที่มีไว้
ทุ่มทั้งใจ จิตกาย หมายไปสู่
สิ่งสืบต่อ สันคติ สิ่งคงอยู่
บูชาครู เคร่งครัด มัดจิตทำ
เรียนรู้
...เมื่อลงมือ มีผล ดลให้รู้
เป็นสิ่งคู่ ดูครู ผู้ถลำ
ครูเหยียดฟ้า ท้าดิน ศิษย์กระทำ
ได้น้อมนำ กรรมคู่ สู่หนึ่งเดียว
...เมื่อดั้นด้น เดินไป ได้เรียนรู้
จากกลอนครู ครุ่นคิด จิตเฉลียว
ฉลาดได้ โดยครู อยู่ปล่าวเปลี่ยว
บนเรือเพรียว พรางตน คนธรรมดา
ส่งท้าย
...ดังนั้นฉัน ผู้เรียน จึงได้รู้
พระคุณครู คำสอน สิ่งปรารถนา
ได้เรียนรู้ บูชา พระคุณมา
แสวงหา ต่อสู้ อยู่เดียวดาย
...ในความเงียบ เรียบง่าย คลายกังวล
กระทำเหตุ หากล มีผลหมาย
รอเวลา ให้เรื่อง ได้คลี่คลาย
คือชาติชาย สุนทรภู่ ครูกวี
ด้วยจิตนอบน้อม
ตุ๊ดตู่ ร่าเริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น