วันพฤหัสบดีที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557

สิ่งที่มี

เห็นรูปภาพนี้แล้ว คิดถึงเรื่อง นักยูโดแขนเดียว
ขอบคุณภาพจาก http://fitztep.com/wp-content/uploads/2014/07/sdjgjsdpg.jpg

เรื่องมีอยู่ว่า

23 ตุลาคม
เรื่องราวน่าอ่าน

เซกิ รักยูโดเป็นชีวิตจิตใจ พ่อแม่พาไปฝากให้เรียนกับอาจารย์ที่เก่งที่สุดในเมือง อาจารย์ปฏิเสธ และบอกให้ไปเล่นอย่างอื่นเถอะ เซกิไม่เปลี่ยนใจ นั่งคุกเข่าหน้าสำนักจนดึกดื่น อาจารย์ส่ายหน้า ยอมแพ้ต่อความมุ่งมั่น
..........
อาจารย์ตกลงรับ เซกิ เป็นศิษย์ แต่มีเงื่อนไขว่าจะสอนพื้นฐานให้ ส่วนระดับสูงกว่านั้นจะสอนให้เพียงท่าเดียว
...........
เซกิ ขอเหตุผล อาจารย์จ้องตาแล้วตอบว่า นักยูโดแขนเดียว อย่างเธอเรียนเท่านี้ก็มากเกินไปแล้ว
..........
เซกิ ก้มหน้ายอมรับ เขาเสียแขนข้างนั้นจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อตอน 4 ขวบ นั่นเป็นจุดอ่อนประการเดียวที่เขายอมรับ แต่ไม่เคยยอมแพ้
..........
อาจารย์ส่งเซกิ เข้าแข่งขันรายการแรกในชีวิต พ่อแม่มาชมพร้อมเตรียมคำปลอบใจไว้ให้ลูกชาย แต่เซกิ ผ่านรอบแรกไปได้อย่างง่ายดายด้วยท่าทุ่มท่าเดียว ที่ซ้อมมากว่า 6 เดือน
.........
เซกิ ผ่านเข้ารอบลึกๆ ด้วยท่าเดียว จังหวะเดียว บางครั้งเซกิ ต้องรออยู่นานจนคู่ต่อสู้ขยับเข้าจังหวะทุ่มที่เขาถนัด กว่าจะรู้ตัว เซกิก็ผ่านเข้าไปสู่รอบชิงชนะเลิศ
.........
คู่ต่อสู้ของเซกิ เป็นแชมป์เก่า โตกว่า แข็งแรงกว่า และแทบจะไม่มีจุดอ่อนที่เซกิจะเอาชนะได้เลย เซกิ กัดฟันรอและรอ จนคู่ต่อสู้เผลอลดการ์ด เซกิทุ่มลงพื้นด้วยท่าเดียวที่เรียนมา และเป็นท่าที่พาเซกิเป็นแชมป์
...........
เซกิ คิดว่าตัวเองอยู่ในความฝัน แขนข้างเดียวกอดถ้วยรางวัลแน่น ก่อนจะเอ่ยถามอาจารย์ว่า "เซ็นเซ ทำไม? ผมถึงชนะได้ด้วยท่าทุ่มท่าเดียว"
..........
เซ็นเซ ยกแขนขึ้นกอดอก แล้วบอกกับลูกศิษย์ว่า "เพราะท่าที่เซ็นเซ ถ่ายทอดให้เธอ เป็นไม้ตายสุดยอดของยูโด ซึ่งมันมีท่าแก้อยู่เพียงท่าเดียวเท่านั้นคือ การยึดมือซ้ายของคู่ต่อสู้แล้วกระชากกลับ"
..........
เซกิ เหลือบตาไปมองไหล่ซ้ายที่ปราศจากแขน บางทีจุดอ่อนที่สุดที่ทุกคนเห็น อาจจะเป็นจุดที่แข็งแกร่งที่สุดของมนุษย์อย่างเซกิ
..........

ผมอ่านเรื่องนี้และเห็นภาพข้างบนนั้นแล้วย้อนกลับมาดูตัวเอง
ผมมีร่างกายที่ครบถ้วนสมบูรณ์ แต่ไม่ได้มีจิตใจมุ่งมั่นมากมาย ผมอยู่กับความเรื่อยเฉื่อยสบาย เคลื่อนไหวไปตามจังหวะชีวิต

ผมมีความเห็นว่าเมื่อเรายังพะวงกับสิ่งหนึ่ง ติดข้องในสิ่งหนึ่ง เราจะเพลิดเพลินกับสิ่งนั้น จนลืมมองให้รอบด้าน เมื่อมีคนมาชี้ให้เราเห็นอีกด้านหนึ่งเราจึงประหลาดใจ ทำไมเราไม่เคยเห็นมาก่อนเลย มันน่าสนใจมากเลย เราอาจเพลิตเพลิตกับสิ่งใหม่ที่เป็นตัวเราอีกด้านหนึ่ง จนลืมอีกด้านที่เราเคยเพลิดเพลินอยู่ หากเราเห็นทั้งสองด้านพร้อมกันโดยระลึกรู้ว่ามันเป็นสิ่งเดียวกันแล้วทิ้งความเพลิดเพลิน โศกเศร้า ยินดี หวาดกลัว (เรามักโศกเศร้ากับอดีต ยินดีกับปัจจุบัน และหวาดกลัวกับอนาคต) เมื่อความเพลิดเพลินจบลง ความรู้สึกตัวอยู่เฉพาะหน้านั้นน่ายินดียิ่ง

คนขี่จักรยานคะเนวัยประมาณ 40 ต้นๆ เซกิ คะเนจากเรื่องราวประมาณ 20 ต้นๆ 
ส่วนผม 60 ต้นๆ 

บางครั้งความคิดของเราก็แปรไปตามวัยนะครับ

หมายเหตุ ผมค้นเรื่อง "เซกิ" จาก google พบ 23 รายการ

วันพุธที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2557

วันอาทิตย์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

อาเจนตินา กับ เยอรมัน นัดชิงชนะเลิศ

นัดชิงชนะเลิศของฟุตบอลโลกปี ๒๐๑๔
ปีนี้ได้ดูบอลโลกรอบรองและรอบชิงรวม ๔ คู่ คู่บราซิลกับเยอรมันตื่นมาดูตอนเกมผ่านไปแล้ว ๓๔ นาที ตื่นมาพร้อมกับความงง เยอรมันนำไปแล้ว ๕ ต่อ ๐ จบด้วยเยอรมันขนะ ๗ ต่อ ๑ วันต่อมาไม่พลาดตื่นมาดูตั้งแต่นาทีแรก คู่อาเจนตินากับเนเธอร์แลนด์ ดูไปจนจบ ๙๐ นาทีไม่มีประตู ต่อจากนั้นหลับๆ ตื่นๆ ยังไม่มีประตู ได้สติตอนเตะลูกโทษ และได้เห็นประตูของอาเจนตินา โรเมโร ได้ป้องกันไว้ได้สองครั้ง แล้ววันต่อมาได้ดูบราซิลชิงที่สามกับเนเธอแลนด์ ก็สนุกมาก จบด้วยบราซิลเป็นเจ้าภาพที่ดีได้ที่สี่ในการต่อสู้ครั้งนี้
วันนี้ผมตั้งใจเชียร์อาเจนตินาอีกครั้งยังรอดูผลการแข่งขันแตามแบบของผมเช่นเคย ดู ไม่ใช่ เป็น เห็นและเชียร์
ผมตื่นมาในเวลา ๐๑:๓๐ น. ทำกิจส่วนตัวและรอดู
เวลา ๐๑:๔๕ น. ดูการนำถ้วยมาคืนที่สนามมาราฮาน่า โดยนักบอลเสปน และซูเปอร์โมเดล
แชมป็สามสมัย เยอรมัน เจอกับ แชมป์สองสมัย อาเจนตินา เยอรมันเข้าชิง ๘ ครั้ง อาเจนตินาเข้าชิง ๓ ครั้ง เคยเจอกันรองชิง ๒ ครั้ง
เวลา ๐๑:๕๔ น.ทั้งสองทีมเข้าสู่สนาม เริ่มด้วยการบรรเลงเพลงชาติเยอรมัน ตามด้วย อาเจนตินา เยอรมันกอดใฟล่กันขณะที่อาเจนตินายืนตรงกองเชียร์กระโดดโลดเต้น กล้องจับที่ เมสซี่เป็นเวลานาน แมสซีเจอกับโคเซ่
เวลา ๐๒:๐๐ น. การแข่งขันเริ่ม
นาทีที่ ๐๒ เยอมันได้ลูกโทษระยะ ๓๐ หลา หกคนพยายามใช้ลูกสูตรแต่ไม่ทะลุกำแพง อาเจนตินาสวนกลับเร็วและยิงแต่ไม่เข้ากรอบ เยรมันบุกอาจนตินาโต้กลับเร็ว
นาทีที่ ๑๐ อาเจนตินาได้ลูกเตะมุมครัังแรกไม่มีผล ทั้งคู่ยังเปิดเกมบุกเข้าใส่กัน
นาทีที่ ๑๔ เยอรมันได้ลูกโทษ ไม่มีผล และไม่อันตรายนัก
นาทีที่ ๑๕ เยอรมันได้เตะมุม
นาทีที่ ๒๐ เยอรมันเกือบเสียประตูจากลูกส่งกลับของกองหลัง
นาทีที่ ๓๐ อาจนตินาเตะเข้าแต่เป็นลูกล้ำหน้า เยอรมันเปลี่ยนตัวคนแรก เยอรมันเปลี่ยนเพราะบาดเจ็บ
นาทีที่ ๓๓ เยอรมันโดนไปสองใบเหลือง ดูเหมือนเยอรมันจะแพ้ความเร็ว บอลเยอรมันขึ้นทางฟิลลิปลามบ์
นาทีที่ ๓๕ อาเจนตินาได้ลูกแตะมุม  ลาเวนซึ่และเมสฃซี่สร้างสรร อีกนาทีเดียว โคเซ่มีโอกาสยิงแต่โรเมโรเซฟไว้ได้
นาทีที่ ๓๙ เยอรมันเกือบเ่สียประตู
นาทีที่ ๔๕ เยอรมันได้ลูกเตะมุมสองครั้ง เกือบได้ประตู ในคร้้งที่สอง แต่โหม่งชนเสา
ทดเวลา ๒ นาที เยอรมันบุกหนักใน ๕ นาทีสุดท้ายและเกีอบได้ผล ฟิลลิปลาม มุลเเลอร์ โคซี่ สร้างสรรค์
เยอรมันครองบอลได้มากกว่า บอลดูสนุกมาก ๐ ต่อ ๐ ในครึ่งแรก และผมยังเชียร์อาเจนตินาต่อไป
เริ่มครึ่งหลัง อาเจนตินาเปลี่ยนเอา ลาเวนฃวึ่ออก
นาทีที่ ๔๖ เมสซี่มีโอกาสแต่พลาด
นาทีที่ ๕๓ เยอรมันได้ลูกแตะมุมแต่ไม่อันตราย
นาทีที่ ๕๖ อิฮวาอิม อาเจนตินา โดนน อยเออร์เข่าเเข้าที่ศรีสระขณะหลุดเข้ามา
นาทีที่ ๕๙ โคเซ่ของเอยรมันได้โอกาสโหม่งแต่เบา
เยอมันเริ่มทำลูกหวาดเสียวได้มากขึ้น
นาทีที่ ๖๒ อาเจนตินาได้ลูกแตะมุม
นาทีที่ ๖๓ อาเจนตินาโดนใบเหลืองแรก มาชาเลโน
นาทีที่ ๖๔ อาเจนตินาโดนใบเหลืองที่สอง
อาเจนตินาเริ่มหาบอลไม่เจอ
อาเจนตินาเปลี่ยนตัวเอาฮิกวาอิมออก
นาทีที่ ๗๗ เมสสี่ได้ลูกแต่จบสกอร์ไม่ได้
นาที่ที่ ๗๘ เยอรมันได้ลูกเตะมุม แต่ไม่อันตราย
เยอมั้นบุกหนักแต่จบประตูไม่ได้อยู่ในกรอบเขตโทษอาเจนตินาหลายครัง
เยอรมันทำลูกหวาดเสียวได้หลายลูก
นาทีที่ ๘๕ อาเจนตินาเปลี่ยนตัวคนที่สาม
นาที่ที่ ๘๗ เยอรมันเอา โคเซ่ออก  โคเซ่อายุ สามสิบหกปีแล้วยิงไป ๑๖ ประตูในแมทซ์นี้
จบ ๙๐ นาทีต้องต่อเวลา ยังทำอะไรกันไม่ได้
ในช่วงต่อเวลาสิบนาทีแรกมีลูกหวาดเสียวหลายลูก แต่ก็ยังทำอะไรไม่ได้
เมสสี่แทบหายไปจากเกม ผมยังเชียร์อาเจนตินาต่อไปแม้ว่าแมสสี่จะหมดแรง
สิบห้านาทียังไม่ได้ประตูกัน
นาทีที่ ๑๑๓ เยอรมันตัวสำรอง เกอเซ่ ยิงเข้า
นาทีที่ทดเวลาบาดเจ็บ อาเจนตินาได้ลูกโทษ ระยะ ๓๐ หลา เมสสี่ ทำไม่ได้โยนข้ามคานไปห่างมากโอกาสของอาเจนตินาหมดแล้ว
จบเกม ๑ ต่อ ๐ เยอรมันได้แชมป์หลังจากรอมา ๒๐ ปี เป็นครั้งแรกที่เยอมันมาชนะในทวีปอเมริกาใต้
แชมป์ สมัยที่ ๔ ของเยอรมัน โค้ชเยอรมันยิ้มออกเป็นครั้งแรก

ผมเห็นน้ำตาของเด็กน้อยอาเจนตีนหลั่งใหล รอยยิ้มของความดีใจในชัยชนะของฝ่ายมีชัย

ผมยังเชียร์อาเจนตินาอยู่นะครับ ช่างมันเถอะชัยชนะ ผู้คนยังต้องพยายามต่อไป

บราซิล เนเธอร์แลนด์

บราซิล เนเธอร์แลนด์ ต่อสู้เพื่อชิงที่ ๓ ผมเชียร์บราซิลเพื่อความสนุกในการดู
บราซิลเสียประตูเร์วมาก นาทีที่ ๓ เสียประตูแรกจากการทำฟาล์วและโดนที่จุดโทษ พร้อมใบเหลือง
นาทีที่ ๘ รอบเบนโดนใบเหลือง
นาทีที่ ๑๗ บราซิลเสียประตูที่สองจากการบุกขึ้นทางขวาและโต้กลับเร็วของเนเธอร์แลนด์
นาทีที่ ๒๑ ออสการ์ มีโอกาสยิงเข้ากรอบแต่ตรงตัวประตูและเบา
เนเธอร์แลนด์ตั้งรับและสวนกลับเร์ว
นาที ๒๗ บราซิลได้ลูกโทษนอกกรอบเขตโทษประมาณหนึ่งเมตรออสการยิงเอง แต่ไม่ได้ผล
นาที ๓๒ บราซิลได้ลูกโทษนอกกรอบอีกครั้งออสการยิงไม่ได้ผลแต่ได้เตะมุมลูกแรกของบราซิล
นาทีที่ ๓๗ จากลูกโทษออสการ์บราซิลมีโอกาสแต่พลาดอีกครั้ง
นาทีที่ ๔๒ บราซิลได้ลูกโทษระยะราว ๒๐ หลา แต่ไม่ได้ผลและไม่ตื่นเต้น
ทดเวลา ๒ นาที
บราซิลยังตามหลังอยู่ ๒ ต่อ ๐ ผมยังเชียร์บราซิล
เริ่มครึ่งหลังบราซิลยังคงพยายามอยู่
นาทีที่ ๔๘ บราซิลได้เตะมุม
เนเธอรฅ์แลนด์โต้กลับเร็ว และ รอบเบนถูกทำฟาล์ว
นาที ๕๐ บราซิลมีโอกาสอีกครั้งแต่พลาดไป บอลยังผลัดกันรุกและรับ
นาทีที่ ๕๙ จาการสร้างสรรค์ของ ออสการ์ ลามิเลสหลุดมีโอกาสแต่ยิงไม่เข้ากรอบ
นาทีที่ ๖๒ บราซิลได้ลูกโทษประมาณในกรอบหัวกระโหลกแต่ไม่มีอะไรตื่นเต้นเตะตรงตัวผู้รักษาประตู
บราซิลยังพยายามและครองบอลได้มากกว่าอาจเป็นเพราะเนเธอร์แลนด์ตั้งรับมากกว่า
นาทีที่ ๖๘ ออสการ์ โดนใบเหลืองจากการดูเหมือนพุ่งในเขตโทษภาพช้ายังบอกไม่ได้ว่าออสการ์น่าจะได้จุดโทษหรือไม่
นาทีที่ ๘๕ บราซิลได้ลูกฟาล์ว แต่ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
นาทีที่ ๙๐ เนเธอร์แลนด์ได้ประตูที่ ๓ ทดเวลา ๕ นาที
หมดเวลา เจ้าภาพน่ารักได้ที่ ๔

วันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557

วันจันทร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

วันพุธที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ในวันที่ 22645 ของชีวิต

แม่ บุพการีของลูก


วันเกิดเรา วันนั้น แม่เจ็บปวด
เจ็บร้าวรวด เรือนกาย หาใดเหมือน
คือความจริง ดีงาม ตามย้ำเตือน
มิลืมเลือน ทดแทน พระคุณเอย

ผมคิดถึงแม่ทุกวัน และคิดถึงเป็นพิเศษในวันคล้ายวันเกิด ชีวิตครอบครัวของคนอื่นเป็นอย่างไรผมไม่รู้ แต่ชีวิตผมมีแม่ที่เลี้ยงผมมาโดยลำพังตัวแม่เอง
แม่จากไปนานเจ็ดปีแล้ว กายของแม่แตกหายทำลายขันธ์ แต่จิตอันงดงามของแม่ยังอยู่ จิตอันงดงามที่หล่อเลี้ยงชีวิตผมและน้องๆ
แม่แต่งงานใหม่ตอนผมอายุเจ็ดขวบ ผมรักแม่ แม่ก็รักผม ตอนนั้นผมไม่เข้าใจ สงสัย แต่ผมก็มีความสุข แม่มีน้องอีกห้าคน เป็นผู้ชายสี่และผู้หญิงอีกหนึ่ง น้องชายคนสุดท้องเสียตั้งแต่แรกเกิดตอนนั้นผมอายุยี่สิบปีพอดี
ทุกวันเกิดของลูกทุกคนแม่จะทำบุญตักบาตรให้
แม่เลี้ยงลูกทุกคนด้วยความรัก ความรักของแม่มีความปรารถนาให้ลูกเป็นสุข ลูกของแม่ก็มีความสุขตามที่ตนต้องการ รวมทั้งผมด้วย 
เมื่อลูกมีภัยแม่ปกป้องเสมอมา ความรักของแม่ยิ่งใหญ่คุ้มภัยได้และเป็นหลักยึดของใจได้
ผมก็เป็นปุถุชน มีขึ้นมีลง มีประโยชน์ ไร้ประโยชน์ เป็นอยู่อย่างธรรมดา 
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรแม่ยินดีกับสิ่งที่ลูกทำเสมอ แม่รักเข้าใจ เมตตาให้อภัยเสมอมา
ผมตอบแทนคุณโดยทำประโยชน์ให้แก่สรรพสิ่งในโลกนี้ เพื่อทดแทนพระคุณที่แม่เลี้ยงดูมา
คิดถึงแม่ครับ

พ่อ บุพการีของลูก

บางครั้งก็ระลึกถึงพ่อด้วยนะครับ ผมจำพ่อไม่ค่อยได้ครับ แต่พ่อคงอยู่ในตัวผมเช่นเดียวกับแม่เช่นกัน 
อภัยให้ผมนะครับพ่อ

วันคล้ายวันเกิดปีนี้ตรงกับวันพุธ
เรื่องที่เกี่ยวข้อง
ผมกับแม่ http://toodtooster.blogspot.com/2013/05/61-22280.html
พ่อและลูก http://nukreankongcheewit.blogspot.com/2013/07/blog-post_8.html

วันพุธที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2557

มดน้อย

เพื่อความสะดวกในการชม โปรดกดเค่รื่องหมายลูกศรด้านซ้ายมือ frame ด้านข้างจะยุบลง และจะอ่านได้สะดวกครับ
ผมก็ไม่รู้ว่าจะตั้งค่าเริ่มต้นให้ปิด frame ด้านข้างได้อย่างไร


Download file PDF 

วันจันทร์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2557

มนุษย์ที่แท้ มรรควิถีของจางจื้อ เรือเปล่า

ขอบคุณภาพจาก http://grongitum.blogspot.com/2013/07/blog-post_6946.html

เรือเปล่า (หน้า 197 หนังสือ มนุษย์ที่แท้ มรรควิถีของจางจื้อ แปลโดย ส.ศิวรักษ์)
คนที่ปกครองคน อยู่อย่างสับสน คนที่ถูกปกครอง อยู่อย่างมีทุกข์
ด้วยเหตุฉะนี้ เหยาจึงไม่ประสงค์จะมีอิทธิพลเหนือคนอื่น หรือให้คนอื่นมามีอิทธิพลเหนือตน
วิธีที่จะไปพ้นความสับสนและความพ้นทุกข์ คืออยู่อย่างเต๋า ในดินแดนแห่งความว่างเปล่า

เวลาข้ามแม่น้ำ ถ้าเรือเปล่ามาชนเรือกรรเชียงของใครคนหนึ่ง ถึงจะเป็นคนเจ้าโทสะ เขาก็คงโกรธไม่ได้มาก
แต่ถ้าเห็นคนในเรือนั้น คงต้องตะโกนบอกให้ไปให้พ้น 
ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้ยิน ก็ต้องตะโกนออกไปอีก และทำเช่นนี้เรื่อยไป จนถึงต้องร้องด่า
ทั้งนี้เพราะมีคนอยู่ในเรือลำนั้น
ถ้าไม่มีคนอยู่ในเรือ ก็จะไม่ตะโกนและไม่โกรธ

ถ้าทำให้เรือของท่านว่าเปล่าเสียได้ เวลาข้ามโอฆะของโลก ก็จะไม่มีใครขวางกั้นท่าน ไม่มีใครต้องการจะทำร้ายท่าน
ต้นไม้ที่ตรง ย่อมถูกตัดลงก่อน บ่อน้ำที่ใส จะถูกตักไปใช้จนแห้งก่อนบ่ออื่น
ถ้าอยากให้สติปัญญาของท่านวิเศษขึ้น เพื่อเอาชนะคนโง่ หรือปรับปรุงอุปนิสัยใจคอ เพื่อให้เด่นกว่าคนอื่น
แสงจะปรากฎรอบๆ ตัวท่าน ดังท่านได้กลืนกินดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เข้าไว้ ท่านจะเลี่ยงความหายนะเสีย หาได้ไม่

ผู้รู้กล่าวว่า คนที่พอใจในตัวเองได้ทำการอันหาค่ามิได้ ความสำเร็จคือจุดเริ่มต้นของความล้มเหลว
ชื่อเสียงคือจุดเริ่มต้นของความเสื่อมเสีย

คนที่ทำตนให้พ้นจากความสำเร็จ จากชื่อเสียง ย่อมลดตนลง ให้หายไปในฝูงชน
เขาย่อมลอยไปโดยไม่มีใครเห็น ดุจเต๋า เขาย่อมเคลื่อนที่ไปดังชีวิตที่แท้ โดยปราศจากชือหรือบ้านเรือน
เขาย่อมเป็นคนง่ายๆ อย่างปราศจากความเด่น
มาจากภายนอกเขาก็คือคนโง่เรานี่เอง
ทุกๆ ก้าว ปราศจากรอยตีน
เขาไร้อำนาจ
ปราศจากผลสำเร็จ ไม่มีชื่อเสียงใดๆ สิ้น
เขาไม่ตัดสินว่าใครดีหรือเลว และก็ไม่มีใครตัดสินเขา
เขาคือมนุษย์ที่เต็มเปี่ยม เรือของเขาว่างเปล่า

พระไพศาลวิสาโล เขียนถึง เรือเปล่า

มนุษย์ที่แท้ มรรควิถีของจางจื้อ ความสุขที่สมบูรณ์




ความสุขที่สมบูรณ์ (หน้า 169 หนังสือ มนุษย์ที่แท้ มรรควิถีของจางจื้อ แปลโดย ส.ศิวรักษ์)

จะหาความสุขที่สมบูรณ์ได้ไหมในโลกนี้ หรือว่าหาไม่ได้เลย 
มีวิธีใดบ้างไหม ที่จะทำให้การดำรงชีวิตเป็นไปอย่างมีคุณค่าเต็มที่ หรือว่าไม่มีเลย ฯ ถ้ามี จะค้นหาวิถีทางอันนั้นได้อย่างไร ฯ ควรทำอย่างไร ควรงดอะไร การกระทำต่างๆ ควรมุ่งไปที่เป้าหมายไหน 
ควรรับอะไร ควรเกลียดอะไร
สิ่งซึ่งโลกยกย่องคือเงินทอง ชื่อเสียง อายุยืน และความสำเร็จในชีวิต ฯ สิ่งที่ถือกันว่าเป็นความสุขคืออนามัยดี ร่างกายได้รับความสะดวกสบาย อาหารดี เครื่องนุ่งห่มสวยงาม ได้เห็นสิ่งอันน่ารื่นรมย์และได้ฟังดนตรีไพเราะ
สิ่งซึ่งโลกรังเกียจคือความยากจน ต่ำต้อย ไม่เป็นที่ไว้วางใจ และ อายุสั้น ฯ สิ่งซึ่งถือกันว่าเลวร้าย คือลำปากกาย ทำงานหนัก ไม่ได้กินอาหารเต็มอิ่ม ไม่มีเสื้อผ้าดีๆ ใส่ ตาไม่ได้เห็นสิ่งอันเป็นที่เพลิดเพลินเจริญใจ หูไม่ได้ฟังเพลงอันไพเราะ
เมื่อขาดสิ่งซึ่งถือกันว่าดี ก็มักวิตกกังวล ทุกข์ร้อน มักพะวงกันถึงชีวิตเลยเกิดความทุกข์จนแทบจะรับชีวิตนี้ไว้ไม่ได้ แม้จะได้สิ่งที่ปรารถนาแล้วก็ตาม เพราะมัวยุ่งแสวงหาความสุขนี้เอง ที่ทำให้ไร้สุข
คนรวยทำชีวิตไม่ให้น่าพิสมัยด้วยการมุ่งแต่จะหาทรัพย์ หาแล้วหาอีก จนไม่รู้ว่าจะเอาไปใช้ทำอะไร ยิ่งหาทรัพย์ยิ่งห่างจากความเป็นคนของตนเองออกไปทุกที ตัวตนที่แท้อ่อนกำลังลง ด้วยการเป็นทาสของงาน ดังหนึ่งตนเป็นทาสในเรือนเบี้ยเขาฉะนั้
คนมักใหญ่ใฝ่สูงวิ่งแสงงหาเกียรติยศทั้งวันทั้งคืน ต้องทนทุกข์ทรมานว่าตนจะได้ผลสมที่กับวางแผนไว้หรือไม่ ต้องคอยหวาดระแวงอยู่เสมอ ด้วยเกรงว่าการคำนวณผิดจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างปลาสนาการไป 
ยิ่งนับวันก็ยิ่งห่างจากความเป็นตนของตนออกไปทุกที ฯ ตัวตนที่แท้อ่อนกำลังลงด้วยการวิ่งแสวงหาเงาที่ขึ้นเองจากความหวังอันไม่รู้จักพอ 
มนุษย์เกิดขึ้นพร้อมกับความทุกข์ 
\ยิ่งมีชีวิตอยู่นาน ยิ่งโง่มากขึ้นเพราะยิ่งนับวันก็ยิ่งหาทางเลี่ยงสิ่งซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ คือความตาย ฯ น่าสงสารอะไรเช่นนั้น ที่ดำรงชีวิตอยู่เพื่อไขว่คว้าหาสิ่งซึ่งไม่มีวันจะจับได้ถึง ฯ กระหายที่จะอยู่รอดเพื่ออนาคต จนไม่สามารถจะดำรงชีวิตอยู่ได้ในปัจจุบัน 
แล้วขุนนางและนักเรียนผู้เสียสละทั้งหลายเล่า ฯ โลกยกย่องเขาเพราะเขาเป็นคนดี ซื่อตรงและเสียสละ ฯ แต่ความดีของเขาหาช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้ไม่ นอกไปจากนี้แล้ว เขายั้งต้องประสบความหายนะ ถูกถอด ถูกทำให้เสียชื่อเสียง และต้องตายด้วย 
ข้าพเจ้าสงสัยว่าในกรณีเช่นนี้ ที่ว่าความดีนั้นดีจริงละหรือ หรือว่านี่คือบ่อเกิดของความทุกข์อยู่ด้วย ฯ สมมุติว่าเราเขาเหล่านี้มีความสุข การมีความดีและหน้าที่การงาน อันนำไปสู่จุดหมายปลายทางที่ทำลายตนเองในที่สุดนั้น จะเรียกได้ว่านั่นคือความสุขละหรือ ฯ แต่จะว่าไม่เป็นความสุขได้อย่างไร ในเมื่อความเสียสละของเขา ได้ช่วยชีวิตและโชคชะตาของคนอื่นๆ เป็นอันมาก ฯ ยกตัวอย่างเสนาบดีที่ซื่อสัตย์สุจริต ชนิดที่ขัดขวางการตัดสินใจของพระราชาที่อยุติธรรม คนเหลานี้ทำตามคติที่ว่า ต้องพูดความจริง แม้พระเจ้าแผ่นดินจะไม่ทรงฟัง จะทำอะไรก็แล้วแต่พระทัยท่าน ขุนนางข้าราชการไม่มีหน้าที่อะไรยิ่งไปกว่านั้น 
คำถามก็คือ การกระทำเช่นนี้เป็นความดีหรือไม่ ในเมื่อการกระทำก่อให้เกิดผลร้ายแก่ผู้กระทำ ฯ
ข้าพเจ้าไม่สามารถบอกได้ว่่าสิ่งซึ่งโลกถือว่าเป็นความสุขนั้น เป็นความสุขจริงหรือไม่ ฯ ข้าพเจ้ารู้แต่เพียงว่าวิธีการที่มนุษย์แสวงหาความสุขนั้น ดูเขาชอบเอาหัวชนกำแพง ทำอย่างน่าสยดสยอง ดังหนึ่งถูกครอบงำให้ทำเช่นนั้น ฯ โดยทั่วๆ ไป ชอบวิ่งไปตามฝูงชน ไม่สามารถยั้งหยุดตนไว้ได้ และไม่ยอมเปลี่ยนทิศทางเดิน ฯ ทุกขณะ อ้างว่ากำลังจะเข้าถึงความสุขได้อยู่แล้ว 
สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่สามารถรับวิธีการเช่นนี้ได้ ไม่ว่านั่นจะก่อให้เกิดสุขหรือทุกข์ก็ตาม ข้าพเจ้าถามตนเองว่าที่เขาคิดกันว่าเป็นความสุขนั้น มีความหมายจริงๆ ละหรือ 
ตามทัศนะของข้าพเจ้า จะหาความสุขไม่ได้เลย ตราบเท่าที่ยังแสวงหาความสุขอยู่ ฯ ความสุขอย่างยิ่งของข้าพเจ้าอยู่ตรงที่ไม่ได้ทำอะไรเลย โดยที่การการะทำนั้นๆ ล้วนเป็นส่่วนที่จะสร้างสรรค์ให้เกิดความสุขด้วยกันทั้งสิ้น ฯ สำหรับชาวโลกส่วนใหญ่ นี้เป็นวิธีที่เลวที่สุดที่จะพึงคิดเห็นได้ 
ข้าพเจ้าถือตามคำกล่าวที่ว่า สุขที่สุดอยู่ที่ไม่มีความสุข การยกย่องอย่างวิเศษสุดอยู่ที่ไม่มีการยกย่อง ฯ
ถ้าท่านจะถามว่า ควรทำอะไรและไม่ควรทำอะไร ที่ในโลกนี้ เพื่อที่จะมีความสุข ฯ ข้าพเจ้าขอบอกได้ว่าคำถามเช่นนี้ไม่มีคำตอบ ฯ ไม่มีทางที่จะกำหนดสิ่งเหล่านี้ 
ในทันทีที่ข้าพเจ้าหยุดแสวงหาความสุข ความถูกและความผิดปรากฏชัดขึ้นมาเอง ฯ การดำรงอยู่อย่างเป็นสุขและความพึงใจในสิ่งที่มีอยู่ เป็นไปได้ในทันที่ที่หยุดทำการเพื่อแสวงหา ฯ ถ้าปฏิบัติอกรรม(วูไหว่) จะได้รับความสุขและอยู่อย่างเป็นสุขพร้อมๆ กันไป ฯ
ข้าพเจ้าขอสรุปดังนี้
ฟ้าไม่ทำอะไร อกรรมของฟ้าคือความสงบ
ดินไม่ทำอะไร อกรรมของดินคือการพักผ่อน
จากอกรรมของฟ้าแลดิน 
กิจกรรมต่างๆ เกิดขึ้น
สรรพสิ่งจึงเกิดขึ้น ฯ 
ภาวะต่างๆ เกิดขึ้น
อย่างกว้างใหญ่จนแลไม่เห็นได้ตลอด ฯ
สรรพิ่งมาจากความไม่มีสิ่งใดเลย 
ยิ่งใหญ่ และไม่เห็นได้
อธิบายให้ไม่ได้
สรรพสิ่งในสภาพที่สมบูรณ์
เกิดจากความไม่มีสิ่งใดเลย ฯ
จึงกล่าวได้ว่า
พ้าดินไม่ทำอะไรเลย
และไม่มีอะไรเลยที่ฟ้าดินไม่ได้ทำ

วันอาทิตย์ที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557

วันพฤหัสบดีที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557

วันครู 16 มกราคม 2557

วันไหว้ครู ม.ศ. 5 ห้อง ข. โรงเรียนโยธินบูรณะ คุณครูพรทิพย์ หวังชนะ ครูประจำชั้น (พ.ศ. 2511)

สำรวมจิต ตั้งใจ น้อมกายยอบ
ระลึกรอบ รวมหนึ่ง ระลึกรู้
พระคุณที่ สอนสั่ง กตัญญู
บูชาครู ผู้ให้ ด้วยเมตตา

ครูสอนให้ ได้รัก และได้รู้
ครูสอนอยู่ บนทาง แสวงหา
ครูสอนสั่ง สร้างศิษย์ เสมอมา
ครูสอนว่า ให้สร้าง ประโยชน์ตน

เมื่อสร้างตน จนหนัก เป็นหลักฐาน
ให้กอบการ ประโยชน์ท่าน จนเป็นผล
แล้วสร้างสุข สรรค์ประโยชน์ แก่ปวงชน
ให้เป็นคน เต็มคน บนโลกย์งาม

เมื่อผิดพลาด พลั้งไป อภัยให้
ครูสอนใหม่ ให้คิด ตั้งคำถาม
ช่วยชี้แนะ นำทาง พยายาม
จึงมีความ รู้ด้วย พระคุณครู

ครูเปิดโลก มืดมิด ศิษย์เห็นแสง
ศิษย์ร้อนแรง ครูดึง ให้เย็นอยู่
ยามวุ่นวาย สงบ ให้ศิษย์ดู
ให้ความรัก ความรู้ ครูยิ่งใหญ่

ได้เลี้ยงชีพ เลี้ยงชนม์ จนเกษียณ
ได้พากเพียร สร้างโลก อันสดใส
ให้ความรัก ความรู้ กระจายไป
ให้สายใย ยึดโยง อยู่นิรันดร์

ในยามนี้ จิตมั่น กลั่นความจริง
ขอครูสบ สิ่งดี งามสุขสันต์
พระคุณครู มีคุณ เอนกอนันต์
พระคุณครู สร้างสรรค์ โลกงามเอย

ด้วยจิตนอบน้อม
ทิพย์ พัชน์ศรี
16 มกราคม 2557

วันพุธที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2557

ฟังอีกเพลงนะครับ




เนื้อเพลง: วิชาแพะ
ศิลปิน: คาราบาว
อัลบั้ม: วิชาแพะ

คุณๆ ครับ ผมมีเรื่องราว มาเล่าบอก
ก็เพื่อตอกย้ำ ความเป็นไปในสังคมบ้านเรา
เท่าที่ดูมา การศึกษานั้นขาดไปวิชาหนึ่ง
จึงเอามาเป็นเพลง บรรเลงบอกไว้

(สร้อย) วิชาแพะ วิชาแพะ
วิชาแพะ วิชาแพะ

เป็นวิชาที่ดูเหมาะสมกับสังคมไทย
เป็นวิชาที่ดูสอดคล้องกับคนรุ่นใหม่
เป็นวิชาที่มาสร้างเสริมชีวิตไทยๆ
เรียนไว้ เรียนไว้ วิชาแพะ

คุณๆ ครับ เรื่องราวที่ผมได้เล่าผ่าน
เป็นประสบการณ์ ที่พานพบมากมายในสังคม
อันหลักวิชา ปรารถนาให้คนได้เล่นเป็นคน
บางคราว บางทีอับจน คนเล่นเป็นแพะ

(สร้อย) วิชาแพะ วิชาแพะ
วิชาแพะ วิชาแพะ

เรียนวิชาอื่นสร้างสรรปัญญา
ออกมาทำมาหากิน
แต่เรียนวิชาแพะ
นั้นฝึกความอดทน อดกลั้น
ประชาชนชาวไทย
รับทราบไว้วิชาแพะรับบาป
จึงกราบเรียนมาเพื่อความเข้าใจ
เผื่อใครจะสนใจเล่าเรียนวิชาแพะ

(สร้อย) วิชาแพะ วิชาแพะ
วิชาแพะ วิชาแพ
วิชาแพะ

ฟังเพลงกันนะครับ




เนื้อเพลง: นายกอ
ศิลปิน: คาราบาว
อัลบั้ม: วิชาแพะ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

(สวด) นายกอ…นายกอ…(นายกอ…)
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

ทางเขามีให้เดิน ทำไมจึงไม่เดิน
มันไม่เพลิดไม่เพลิน เดินไม่เป็นหรือไร
ใจลองไตร่ลองตรอง ว่าควรไม่ควรเช่นใด
นี่น่ะแผ่นดินไทย ไม่ใช่แผ่นโรตี

มีผู้คนมากมาย เด็กหญิงชายอดอยาก
ชีวิตความทุกข์ยาก มันฝากกับฝีมือใคร
ใครว่าสูงยิ่งหนาว ยิ่งสูงควรยิ่งตั้งใจ
นายกอไต่กระได อย่านำไปนรกโลกันต์

นายกอ นายต้องมาจากเลือกตั้ง
ไม่ได้มาด้วยกำลัง และไม่ได้มาด้วยเงินทอง
นายกอ นายควรเดินตามครรลอง
ให้ประชาชนทั้งผอง ได้เป็นคนเลือกนายกอ

นายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

เป็นพระเอกเล่นเป็นพระเอก
ตีบทแตกก็โด่งดังไป
เป็นพระเอกเล่นเป็นพระเอก
บทไม่แตกก็ตกงาน
เป็นนายกอ เล่นปีนกระได
เป็นนายกอ เล่นปีนกระได
อาจนำไปนรกสวรรค์

นายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

นายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ นายกอ นายกอ
คุณจะเป็นใครก็ได้ ขอให้ประชาชนไทย
ได้เป็นคนเลือกนายกอ

นายกอ นายกอ นายกอ
นายกอมาจากเลือกตั้งหรือเปล่า
ให้ประชาชนอย่างเราๆ ได้เป็นคนเลือกนายกอ

เป็นพระเอกเล่นเป็นพระเอก
ตีบทแตกก็โด่งดังไป
เป็นพระเอกเล่นเป็นพระเอก
บทไม่แตกก็ตกงาน
เป็นนายกอ เล่นปีนกระได
เป็นนายกอ เล่นปีนกระได
อาจนำไปนรกสวรรค์

ทางเขามีให้เดิน คงต้องก้มหน้าเดิน
มันจะขาดจะเกิน ควรต้องเดินต่อไป
ใครว่าสูงยิ่งหนาว ยิ่งสูงยิ่งควรตั้งใจ
นายกอ ไต่กระได จงนำไปสู่สรวงสวรรค์

วันเสาร์ที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2557

วันศุกร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2557

เชื่อมั่นในความเป็นมนุษย์



มนุษย์ดำรงอยู่ด้วยจิตนอบน้อมต่อมนุษย์บนความเชื่อมั่นอย่างเต็มที่ต่อความเป็นมนุษย์
ความเป็นมนุษย์ที่เคารพต่อ ชีวิต ทรัพย์สิน ของรัก ความจริง และความไม่ประมาท
ความเป็นมนุษย์ที่กระทำต่อสิ่งต่างๆ ข้างต้นบนเจตนาละเว้นไม่เบียดเบียนต่อชีวิต ทรัพย์สิน ของรัก ความจริง และความไม่ประมาท 
ดังนั้นมนุษย์จึง
นอบน้อมต่อชีวิตด้วยการ รัก เกื้อกูล ไม่ทำร้าย ทำลาย ข่มขู่คุกคาม ทำให้ชีวิตมนุษย์ด้วยกันเกิดความรักไม่ใช่ความกลัว

นอบน้อมต่อทรัพย์สินด้วยการ ทนุถนอม ใช้ประโยชน์ในทรัพย์สินตน ไม่ปล้้นสดมภ์ ไม่แย่งชิง ไม่พราก ไม่ใช้เล่ห์เพทุบายเพื่อให้ได้มา ทำให้เพื่อนมนุษย์เป็นไปด้วยการให้ไม่ใช่อยากได้

นอบน้อมต่อของรักด้วยการ รักษาของรักของตนให้มั่นคง ไม่นำของรักของมนุษย์ด้วยกันมาเป็นของตน ทำให้ความสัมพันธ์ของมนุษย์ด้วยกันเกิดความสมัครสมานสามัคคีไม่ใช่เกลียดชังอาฆาตพยาบาท

นอบน้อมต่อความจริงด้วยการ นำความจริงมาสู่ตน สังคมและประชุมชน ไม่นำความเท็จมาขยาย ทำให้ความคิดของมนุษย์พัฒนาไปสู่ปัญญาไม่ใช่ตกอยู่ในบ่วงและวังวนของความงมงาย

นอบน้อมต่อความไม่ประมาทด้วยการ ระลึกถึงสิ่งที่ทำว่าจะส่งผลต่อผู้กระทำ ไม่ละเลยว่าการกระทำจะไม่ให้ผล ทำให้สังคมมนุษย์ใส่ใจระมัดระวังในสิ่งที่ทำไม่ใช่ทำอย่างไรก็ได้ไม่ต้องรับผลของการทำนั้น
มนุษย์ที่นอบน้อมเช่นนี้ ย่อมเว้นจากการทำสิ่งที่เป็นโทษต่อตน ต่อผู้อื่นและต่อสังคม กระทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตน ต่อผู้อื่นและต่อสังคม ในการดั่งนั้นเขาจึงมีจิตที่ผ่องใส 

ปราศจากการกล่าวร้ายและการทำร้าย 
ด้วยการเคารพในมนุษย์ ปรารถนาของเขามีเพียงการประมาณในการรับประทานอาหารเพื่อดำรงอยู่ มีที่พักผ่อนนั่งนอนอย่างสงัด และดำรงอยู่ด้วยความนอบน้อมต่อมนุษย์

ขอความสงบจงมีในสังคมนี้
ด้วยจิตนอบน้อม
ทิพย์ พัชน์ศรี

วันพุธที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2557

สวัสดีปีใหม่ 2557

พระประธาน ในโบสถ์เก่า วัดพระธาตุลำปางหลวง อ.เกาะคา จ.ลำปาง


สวัสดี ปีใหม่ สดใสยิ่ง
ด้วยความจริง ดีงาม ตามวิถี
ใจสงบ จากคิด ประดามี
เงียบทุกที ที่ได้ รู้สึกตน

จึงก้าวห่าง กรอบกรรม ที่กำหนด
แล้วเปลื้องปลด พันธนา พาใจพ้น
ไร้วิถี ยึดมั่น ทั้งล่างบน
ไร้สิ่งดล ดึงดัน อันรัดรึง

อยู่ตื่นรู้ เรื่องราว ด้วยจิตเงียบ
อยู่ราบเรียบ ไร้เรื่อง ให้คิดถึง
อยู่กับโลกย์ รู้รัก รวมเป็นหนึ่ง
อยู่พิงพึ่ง พากเพียร ธรรมดา

อันพลัง ใดใด จากใจนิ่ง
สร้างทุกสิ่ง สร้างโลกย์ เรื่องหรรษา
สร้างสรรค์รัก อภัย และเมตตา
อดทนพา เพื่อนทุกข์ ให้พ้นภัย

แล้วความงาม ดีจริง สิ่งส่งผล
คนฟังคน เห็นคน น่าพิศมัย
มีสังคม น่ารัก แบบไทยไทย
มีหัวใจ เชื่อมกัน ทุกวันเอย

ด้วยจิตนอบน้อม
ทิพย์ พัชน์ศรี
๑ มกราคม ๒๕๕๗