วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558

วันพุธที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2558

วันอันแสงแดดส่องสั้นสุดในรอบปี

เช้านี้ตื่นมาพบกับแสงอาทิตย์ที่ส่องสั้นสุดในรอบปี กว่าจะมาเป็นแสงทะลุเมฆหมอกก็ล่วงเวลาไป เกือบเจ็ดนาฬิกาแล้ว อากาศหนาวเย็นเริ่มคลายตัว นกกาส่งเสียงระงม ยิ่งกว่านั้น ผู้คนส่งเสียงอื้ออึง เราไม่สามารถปิดเสียงต่างๆ ได้ หากเพ่งเล็งหงุดหงิดรำคาญกับเสียง เพริดเพลินกับความหงุดหงิดรำคาญ ดื่มด่ำกับมันโดยมีเสียงเป็นสื่อ เราจะพร่ำถึงมัน อยากไปให้พ้นจนลืมความงดงาม ความน่าดื่มด่ำอีกด้าน ที่แฝงอยู่คู่กันเสมอ เราปิดเสียงไม่ได้แต่เราเลือกฟังได้
เอาที่สบายใจ
วันอันสั้นสุดผ่านไป อยู่กับเราไม่นาน มาหาเราเป็นประจำทุกปี เสียงน่ารำคาญก็จะผ่านไปเช่นกัน อยู่กับเราไม่นาน มาหาเราประจำทุกวัน เราโหยหารอคอย วันอันสั้นสุด แต่เราไม่ต้องการเสียงอันน่ารำคาญ
ที่อยากก็ไม่ได้ ที่ได้ก็ไม่อยาก

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ชีวิตกับคำถาม

เราสังเกต ไม่เข้าใจ และสงสัย คำถามเกิดขึ้น
เราพบเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร คำถามเกิดขึ้นทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ทำให้ใครเสียหายบ้าง มันมีอะไรทำให้เกิดขึ้นอย่างนั้น ปัจจัยอย่างไรทำให้เกิดขึ้นอย่างนั้น เราจะป้องกันมันได้อย่างไร ผู้คนรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผลกระทบนั้นจะแผ่กว้างและอยู่ยืนยาวไหม และอื่นๆอีกมากมาย
คำถามเกิดขึ้นจากความไม่เข้าใจ ความสงสัยหรือ
คำถามเกิดขึ้นจากสิ่งต่างๆ หลายประการ และส่วนหนึ่งคือมันไม่เป็นไปดั่งที่เราคาดการณ์ไว้ มันไม่เป็นไปตามที่เราอยากจะให้เป็น
คำถามเกิดขึ้นจากการยึดโยงบางสิ่งบางอย่าง และสิ่งที่ยึดโยงนั้นปรากฏความไม่เป็นจริง ไม่ดี ไม่งาม สิ่งที่ยึดโยงสั่นคลอน
เราไม่ตั้งคำถามได้ไหม เราเพียงมีชีวิตอยู่เชื่อในความเป็นธรรมดาของการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
เราไม่ตั้งคำถามได้ไหม ก็เป็นคำถามอีกเช่นกัน
คำถามกับชีวิต
ถ้อยคำที่ถามไม่สร้างการกระทำในชีวิต
ความคิดจากถ้อยคำนั้น ไม่สร้างประโยชน์ให้กับชีวิตได้งอกงาม
เพียงรู้สึกตัวอยู่ก็มีชีวิตอันสมบูรณ์แล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2558

วันคล้ายวันเกิด



ผมผ่านวันเกิดนานมาแล้ว ๖๓ ปี ใน ธรรมจักรกัปปะวัตนสูตร กล่าวว่าการเกิดเป็นทุกข์ "ชาติปิ ทุกขา"
ผ่านวันคล้ายวันเกิดมา ๖๒ ครั้ง ผมจำครั้งแรกของการเกิดไม่ได้ จำความทุกข์ทั้ง ๕ ของทารกที่เกิด(ปฏิสนธิ)ในครรภ์ไม่ได้ จำลมหายใจแรกของการมีชีิวิตไม่ได้ จำน้ำนมแรกจากอกแม่ไม่ได้ จำสัมผัสหรืออ้อมกอดแรกไม่ได้ ผมจำไม่ได้ทั้งการดำรงอยู่ในครรภ์มารดา และการเกิด
ผมรับรู้ความเจ็บปวดของแม่ได้เมื่อผมโตแล้ว รับรู้มิใช่รู้สึกได้ ความเจ็ปปวดไม่ว่าทางกายหรือทางใจไม่อาจอธิบายเป็นถ้อยคำได้มันอยู่เหนือถ้อยคำ แต่มันรับรู้ได้ผ่านประสบการณ์ของแต่ละคน และแน่นอนมันเป็นสมบัติส่วนตัวอันใครจะเอาไปไม่ได้ ทำแทนกันไม่ได้ ผมรับรู้ผ่านคำบอกถ้อยคำจากภายนอกสร้างการรับรู้ รับรู้ความตั้งใจให้ชีวิตได้อาศัยในชีวิต ให้ได้รับอาหารกายใจผ่านกายใจที่สนิทแนบแน่นกันมานานประมาณ ๙ เดือน ให้เป็นส่วนหนึ่งทั้งเลือดเนื้อจนเกิดมาเป็นชีวิต
ช่วงแรกของชีวิตที่ต้องพึ่งพิงผมไม่มีความทรงจำ แต่รับรู้จากถ้อยคำมนุษย์เราต้องพึ่งพิงกว่าที่จะแข็งแรงและพึ่งพาตัวเองได้ต้องใช้เวลา ผมจำความได้บ้างไม่ได้บ้าง เริ่มมีความทรงจำและมีประสบการณ์ตรงที่สร้างความตระหนักรู้ของการพึ่งพิงได้เมื่อเข้าเรียน
ในสังคมมีการปฏิบัติที่จะต้องให้ความรู้ เรียนรู้ ก่อนเข้าทำงาน ผมได้รับการเรียนก่อนทำงานเมื่ออายุ ๒๒ ปี ได้รับความเมตตาและอดทน เป็นเบื้องต้นให้การรับ  ผมดำรงอยู่จนมีลูกและวัฏฏะจักรก็วนเวียนต่อไป
ผมเห็นลูกหลังการคลอดแล้ว รับรู้ความเจ็บของภรรยาได้จากคำบอก ไม่เคยรู้สึกได้เองสักครั้ง ไม่มีประสบการณ์นั้น รับรู้และตระหนักถึงความตั้งใจให้ชีวิตได้อาศัยในชีวิต ให้อาหารกายใจผ่านกายใจที่สนิทแนบแน่นกัน ให้เป็นส่วนหนึ่งทั้งเลือดเนื้อจนเกิดมาเป็นชีวิตทั้งหมดต้องการความเมตตาและอดทนเป็นฐานของการดำรงอยู่
ผู้ให้ชีวิตให้กำเนิดจึงเป็นผู้กระทำก่อนและผู้ได้รับผู้กำเนิดจึงควรกระทำตาม

วันนี้วันคล้ายวันเกิดแม่ แม่ผู้ล่วงลับไปแล้ว "มรณัมปิ ทุกขัง"
ระลึกพระคุณแม่
ด้วยจิตนอบน้อม

วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2558

19 กันยายน พ.ศ. 2549 เมื่อ 9 ปีที่ผ่านมา

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2549 สิบปีที่แล้ว
ผมอยู่ กทม. เดินทางจากบ้านลำปางไป กทม. พักอยู่โรงแรมลิโด ใกล้สะพานควายบางซื่อ ไปครั้งนั้นเพื่อบรรยายให้กับ รอผ. กฟผ. ในหัวข้อการจัดการความรู้ :แนวคิดและเครื่องมือ ผมไม่เคยได้รับการอบรมในหัวข้อนี้เลย แต่มีความสนใจในเรื่องนี้และศึีกษามาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 แล้ว และในปี พ.ศ. 2547-2648 เคยได้ร่วมวางแผนพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ให้กับสายงาน รอผ.
เวลาประมาณสามทุ่มกระมังมีประกาศจากทีวี เรื่องการปฏิวัติ"โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง" ผมโทรศัพท์ถามผู้จัดคุณศากุน ว่าจะให้ทำอย่างไร ยังคงจัดหรือไม่ คุณศากุนบอกว่ายังคงจัดเพราะจองโรงแรมไว้แล้วผมจึงนอนพักผ่อนเพื่อลุยงานวันพรุ่งนี้
วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2549 เวลาเช้าผมออกจากที่พักไปหน้า กฟผ. ตามที่นัดกัน ทหารเต็ม กฟผ. และ กฟผ. หยุดงาน พบคุณศากุน เลยตกลงว่าเราจะกลับไปก่อน ผมกลับโรงแรมเช็คเอาท์ รีบไปสนามบิน จับเที่ยวบินกลับลำปาง โดยไปลงที่เชียงใหม่และให้รถ กฟผ. จากศูนย์ฝึกอบรมแม่เมาะไปรับ ตลอดทางมีแต่ด่านและทหารเต็มไปหมด กลับสู่อ้อมกอดเมียและลูกอย่างปลอดภัย

วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ไม่ได้คิด เพียงแค่รู้สึก

ช่วงนี้รัฐธรรมนูญที่จะปกครองเราต่อไปเป็นกฏหมายสูงสุดร่างเสร็จแล้วรอกระบวนการต่อไป

ร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับเสนอสภาปฏิรูปแห่งชาติ เพื่อลงมติ) (22 ส.ค. 2558)
http://www.parliament.go.th/ewtcommittee/ewt/draftconstitution/download/article/article_20150824155735.pdf

คิดอย่างไรกับรัฐธรรมนูญ 58
ไม่ได้คิดอะไร แต่รู้สึกได้ รู้สึกตามภาพที่ปรากฏในใจนี่แหละ


คงไม่มีความผิดนะเพราะเป็นแค่ความรู้สึก ไม่ใช่ความคิด

วันจันทร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2558

วันจันทร์ที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

วันจันทร์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ธรรมะจากหลวงพ่อ

วัตถุมงคลหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ รุ่นนิโรคันตราย 24 ต.ค. 38

พระเทพวิทยาคม หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ เทพเจ้าแห่งด่านขุนทด ได้แสดงธรรมครั้งสุดท้ายด้วยการละสังขารไปเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2558 สิริรวมอายุ 91 ปี 7 เดือน 12 วัน อายุพรรษา 71 ปี กับ 7 วัน
ชราธัมโมมหิ  ชะรัง อะนะติโต
เรามีความแก่เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
พะยาธิธัมโมมหิ  พะยาธิง  อะนะตีโต
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้
มะระณะธัมโมมหิ  มะระณัง  อะนะตีโต
เรามีความตายเป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้
สัพเพหิ  เม  ปิเยหิ  มะนาเปหิ  นานาภาโว  วินาภาโว
เราจักพลัดพรากจากของที่รัก ของชอบใจทั้งหลาย
กัมมัสสะโกมหิ  กัมมะทายาโท
เรามีกรรมเป็นของๆตน  เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น
กัมมะโยนิ   กัมมะพันธุ
เรามีกรรมเป็นแดนเกิด  เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์
กัมมะปะฏิสะระโน   ยัง กัมมัง กะริสสามิ
เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย  เราทำกรรมอันใดไว้
กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา
เป็นกรรมดีก็ตาม  เป็นกรรมชั่วก็ตาม
ตัสสะ  ทายาโท  ภะวิสสามิ
เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น
เอวัง  อัมเหหิ  อะภิณหัง  ปัจจะเวกขิตัพพัง
เราทั้งหลายพึงพิจารณาเนืองๆอย่างนี้แล.
ธรรมชาติของการเกิดสิ้นสุดเมื่อตาย เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของธรรมดา หลวงพ่อ เกิด แก่ เจ็บแล้วก็ตายธรรมดาแห่งธรรมชาติ 
ระหว่างความเกิด ถึงความตาย เป็นฟากฝั่งที่เราข้ามกันนะครับ ข้ามจากฝั่งเกิดมาสู่ฝั่งตาย ระหว่างทางนั้นคือแก่และเจ็บ มันสวยงามด้วยความรัก ห่วงใย สานถักทอ ทุกขณะก็จะผ่านไปอย่างง่ายดาย
แต่หากเราผ่านด้วยความเกลียดชัง ลำเอียง ผลักใส ทุกขณะจะผ่านไปอย่างยากลำบาก 
รัก ห่วงใย มากจากเมตตา เป็นเบื้องต้น กรุณา มุทิตา ในท่ามกลาง และอุเบกขาเป็นที่สุด
มันเกิดจากความเปราะบาง และความละอายที่จะสรรค์สร้าง ตัวตนที่แท้ ที่เข้าใจความเปราะบางและความละอายอันนำไปสู่ รัก ห่วงใย ที่สานถักทอ
เห็นธรรมที่แสดงแล้วภาวนาคำที่หลวงพ่อใช้บริกรรมไว้นะครับ
คาถาที่หลวงพ่อคูณใช้บริกรรมเวลานั่งสมาธิ
เวลาหายใจเข้า ให้บริกรรมว่า ตาย
เวลาหายใจออก ให้บริกรรมว่า แน่
เป็น ตายแน่... ตายแน่... ตายแน่ ไปเรื่อย ๆ จะรู้สึกสบาย จิตสงบ
ศึกษาประวัติหลวงพ่อได้ตาม Link ต่อไปนี้ครับ
วิกิพีเดีย สารานุกรรมเสรี
ไทยรัฐออนไลน์
Scoop M Thai

วิกิพีเดีย มีรูปไม่มากนัก ไทยรัฐ และ Scoop M Thai มีรูปให้ดูบ้างครับ

วันอาทิตย์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

International Mother's Days


วันนี้เป็นวันแม่สากล
ตื่นมาแต่เช้าด้วยเสียงปลุกจากโทรศัพท์ วันอาทิตย์นะ เพิ่งหกโมงเช้าเอง ใครหนอช่างโทรมาแต่เช้า
ค่อยๆ ปล่อยให้เสียงดังไปสามรอบ มือความหาโทรศัพท์ รับและทักทาย 
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ" เป็นเสียงตอบจากปลายสายอีกฟากฝั่ง "ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ" น้ำเสียงสดใสกระตือรือล้น "คุณเป็นผู้โชคดีค่ะ ฮิลลารี่ ค่ะ ได้เลือกที่จะแสดงความยินดีกับกับคุณ และเธอจะยินดียิ่งขึ้นถ้าได้สนทนากับคุณแม่ของคุณ ในโอกาส วันแม่สากลค่ะ"
ผมเงียบงันไปด้วยความตกใจ อึ้ง และหายจากความงัวเงีย ย้อนถามกับไป "คุณฮิลลารี่หรือครับ สวัสดีอีกครั้งครับ" เสียงขาดหายไปแค่นั้น ปกติผมไม่ค่อยได้สนทนากับคนแปลกหน้า "เอ้อ! ผมเข้าใจว่าน่าจะมีการผิดพลาดบางประการนะครับ" รวบรวมสติเพื่อที่จะทำความเข้าใจ แต่ปลายสายได้สวนมาทันที
"ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นเข้าใจค่ะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่ต้องตกใจที่เราจู่โจมเข้ามาในชีวิตคุณยามเช้าเช่นนี้ แต่คงจะทดแทนกันกับความพิเศษที่ ฮิลลารี่ มอบให้คุณเป็นสิ่งตอบแทนนะคะ"
ผมยังไม่เข้าใจสิ่งทดแทน ความพิเศษ หรืออะไรต่างๆ มันช่างจิตตนาการไม่ออกเลย เงียบงัน เสียงสดใสจึงต่อเนื่องมาอีก 
"ให้ชั้นสนทานากับคุณแม่ผู้โชคดีของคุณนะคะ มันเป็นโอกาสอันดีที่แม่ทั้งสองได้สนทนากัน คุณเปิดเสียงสนทนาเพื่อเราได้สนทนาไปพร้อมๆ กันได้นะคะ" เธอเงียบเว้นระยะเพือรอคำตอบ
ผมเงียบเพื่อหาทางอธิบาย อธิบายว่า คุณแม่ผมไปสวรรค์นานแปดปีแล้วตามอายุขัยของท่าน 
แล้วผมก็ส่งเสียงทำลายความเงียบ "ขอโทษนะครับ คุณแม่ของผมท่านจากไปนานแล้วครับ ขอบคุณที่ให้โอกาสและโชคดีนี้แต่ ท่านจากไปนานแล้วครับ"
เสียงปลายสายตอบต่อเนื่องอย่างไม่เว้นระยะ เหมือนมีแผนหนึ่งแผนสองและแผนต่อๆ ไปไว้แล้ว
"คุณมีภรรยาและบุตรนี่คะ ในโอกาสวันแม่สากลนี้ ชั้นสนทนากับภรรยาคุณหรือคุณแม่ของลูกคุณก็ได้ค่ะ คงอยู่ใกล้ๆ คุณและสงสัยว่าคุณสนทนากับใครอยู่ ให้คุณแม่ของลูกคุณได้รับเกียรตินี้แทนคุณแม่คุณก็ได้ค่ะ"
ผมตั้งตัวไม่ติด ความคิดยามเช้าหลังจากดื่มหนักและนอนดึก ความคิดมันหายไปไหนหมด ผมไม่ทราบจะบอกว่าผมและภรรยาแยกห้องกันนอนมาหลายปีแล้ว ผมอายุมาก นอนกรน ตื่นไม่เป็นเวลา และ อื่นๆ มากมาย ที่สำคัญผมไม่กล้าไปปลุกเธอเพื่อมารับโทรศัพท์จากคนแปลกหน้าที่ยิ่งใหญ่ มารับโชคที่เธอไม่ได้เสี่ยง และปรารถนาจะได้ หรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้ ผมคงเงียบไปนาน เสียงสดใสจึงกระตุ้นเตือนตามา 
"อย่าลังเลอีกเลยนะคะ เราจะสนทนากันตามประสาคุณแม่ด้วยกันค่ะ และคุณก็มีส่วนร่วมได้ด้วยค่ะ ไม่ต้องแปลกใจสงสัยอีกนะคะ ๆ ๆ "
ผมค่อยๆ ตั้้งสติตอบ " ครับ ผมไม่ได้อยู่ในห้องเดียวกัน และไม่ทราบว่าเธอตื่นหรือยัง อันที่จริงผมไม่กล้ารบกวนเธอครับ ถ้าไม่รังเกียจเราสนทนากันต่อในเรื่องที่คุณต้องการก็ได้ครับ"
เธอเงียบไปมีเสียงแว่วๆ เหมือนมีการปรึีกษากันอีกด้านหนึ่ง แล้วเธอก็ส่งเสียงกังวาลสดใสมา
"ขอโทษที่รบกวนค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่โทรมา ทำให้ผมระลึกถึงแม่ในตอนเช้าเช่นนี้ วันนี้ขอให้เป็นวันที่ดีของคุณ และหวังว่าจะได้สนทนากับคุณแม่คนอื่นอย่างที่คุณต้องการนะครับ"
ผมตอบไปอย่างยาวขณะที่ปลายสายมีเสียงวางสายตั้งแต่จบเสียง
ดีเหมือนกัน ผมคิดถึงแม่ครับ

จินตนาการจากข่าวนี้ครับ

วันเสาร์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

FIRST GIVE, THEN RECEIVE: Nong Poonsukwattana at TEDxPortland

FIRST GIVE, THEN RECEIVE: Nong Poonsukwattana at TEDxPortland
ผมฟัง "น้อง" พูดด้วยความสนใจ ผมมีแม่ที่เป็นคนมีฝีมือในการทำอาหาร และคำพูดหนึ่งของ "น้อง" คือ ถ้าคุณทำอาหารจานเดียวเป็นคุณสามารถเลี้ยงชีวิตได้
ผมชอบและซาบซึ้งเมื่อเธอเอ่ยถึงคุณแม่ที่สอนเธอ ลองฟังดูนะครับ สร้างแรงบันดาลใจได้มากครับ


ขอบคุณสำหรับความคิดดีๆ จากผู้ที่เป็นผู้ทำจริง

เมนูมี ข้าวขาหมู และ ข้าวมันไก่เจ ด้วยครับ(บางสาขานะครับ)
Stewed Pork Hocks on Rice (Khao Kha Mu ข้าวขาหมู) by Nong of Nong’s Khao Man Gai


วันอังคารที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

เดินวิถีแห่งสติ



เป็นหนังสือเก่า ที่อ่านได้ไม่เบื่อ
หน้าปกหนังสือ




หนังสือหนาเพียง 88 หน้า เป็นตัวเขียนทั้งเล่ม อ่านสบายตาครับ

ปัจจุบันโลกแห่งความรุนแรงปรากฏให้เห็นทั่วไป มนุษย์ทำกับมนุษย์ มากกว่าที่ธรรมชาติทำให้กับมนุษย์ 
มนุษย์ทำลายล้างเบียดเบียนกัน ด้วยความยึดถือ ยึดเอาตนเป็นใหญ่ ไม่เมตตาต่อมนุษย์ด้วยกัน 
ฆ่าและทำลาย ในประวัติศาสตร์หลายครั้ง ต่างสถานที่ ต่างเวลา แต่ไม่เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน ผู้ที่ยึดถือต่างกัน เบียดเบียนกันไม่สิ้นสุด
เราถูกสร้างจาก สังคม วัฒนธรรม ประเพณี ที่หลากหลาย ต่างกัน 
ทุกศาสนาสอนให้เกิดสันติสุข แต่มนุษย์ในทุกความเชื่อต่างปรารถนาสันติสุขที่ไม่มีความต่าง เรากำจัดผู้คิดต่างไปจากเรา บังคับให้เขาคิดเหมือนเรา ไม่ยอมรับความต่างนั้นทำให้เราห่างกัน
" เมื่อเราทำสวนไม้ประดับ เรากำจัดวัชชพืชออกจากสวน เพือ่ให้มีเพียงไม้สวยงามที่เราเลือก และเราพอใจที่มีเพียงสิ่งที่เราเลือกเท่านั้น "
เราพยายามสร้างระเบียบในโลกที่ไม่มีระเบียบแล้วยึดถือมัน ยึดอย่างหลงและบ้าคลั่ง 
เพียงแต่เรายอมรับสิ่งที่ถูกสร้างมาอย่างเข้าใจ เขามีในเรา เรามีในเขา สิ่งต่างๆย่อมสอดประสานและงอกงามไปตามวิถีทาง
สติเท่านั้นที่นำเราไป บนทางแห่งความเป็นหนึ่งเดียวที่รู้เข้าใจในความรักแห่งธรรมชาติโดยพากเพียรจึงนำเราไปสูจุดหมายแห่งความสัมพันธ์ที่เสริมสร้างในกันและกัน


วันจันทร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

เรียนรู้จาก Super Bowl XLIX 2015

ขอบคุณรูปภาพจาก True 4 U 
ตื่นแต่เช้าเพื่อดูรายการโปรด Super Bowl XLIX 2015 ระหว่าง Patriots-Seahawks ในใจเชียร์ Seahawks
เริ่มดูตั้งแต่ 06.30 น. ดูจาก True 4 U  คิดว่าจะไม่ได้ดูแล้วแต่ก็ยังมีโอกาสอยู่
การแข่งขันเริ่มไป ผมต้องออกจากบ้านไปส่งลูก เวลาประมาณ 07.45 น. กลับมาดูต่อใน Quarter ที่ 3 ตอนนั้น  Seahawks นำอยู่ 24:14

พอขึ้น  Quarter ที่ 4 Patriots ตามมาเป็น 21:24

และเมื่อเหลือเวลาอีก  2.02 นาที Patriots ขึ้นนำเป็น 28 :24 ผมเริ่มหมดหวังแล้ว

สถิติของสอง QB ตามภาพครับ ณ เวลานั้น Wilson ไม่ได้ด้อยกว่า Brady เลย
ผมยังเชียร์ Seahawks อยู่ และมีความหวังเมื่อ Seahawks ได้กลับมาบุกและเข้าใกล้ อีกหนึ่งหลาถึง End Zone

แล้วความหวังก็หมดไปเมื่อ ถูก Intercept 
จบรายการด้วย Seahawks พ่ายไป พ่ายตัวเอง
เรียนรู้หลายอย่างจาก Seahawks 555

วันศุกร์ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2558

วันพฤหัสบดีที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558

ทดลองชีวิต

ร้านชาลีเย็นตาโฟ ลำปาง
ชีวิตคนเราผ่านวันเวลามาเนิ่นนาน บางครั้งเราอยู่กับสิ่งเดิมๆ จนไม่ได้รู้ถึงการเปลี่ยนแปลง ใช้ชีวิตแบบหมี เดิมๆ ซ้ำแล้วไม่ออกไปจากสิ่งที่ปลอดภัยหลีกเลี่ยงสิ่งที่จะสร้างอันตราย เรากลัวความแปลกใหม่
บางครั่งเราต้องทดลองออกไปจากร่องเดิมของเราเพื่อ ทดลองชีวิต เราบ้าง
ไปหาที่รับประทานอาหารใหม่ๆ ในวันเวลาใหม่ๆ ปีใหม่นี้ไปร้านชาลีเย็นตาโฟ ลำปาง เป็นร้านที่ไม่เคยรับประทานมาก่อน แม้จะเป็นร้านใหม่ที่ไม่เคยลอง แต่เมนูยังคงคุ้นชิน หมี่เหลืองเย็นตาโฟ
บางครั้งอดคิดไม่ได้ว่า ยังเป็นเรื่องเดิมๆ ไม่ได้ลองสิ่งใหม่ไปจากความคุ้นชิน
มีความสุขกับชีวิตครับ

ส่งความสุขปีใหม่ ๒๕๕๘