วันพุธที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2560

วันอันยาวนาน




แม่ครับ
วันแต่ละวันในรอบปีไม่เท่ากัน วันนี้ 21 มิถุนายน  2560 มีกลางวันยาวที่สุดในรอบปี
ฝนตกเมื่อวานนี้ทำให้ชุมชื่นบ้าง เดียวนี้อากาศร้อนมากครับ กลางวันอาการ้อนอบอ้าวและทุกวันอุณหภูมิก็ไม่เท่ากัน เย็นกลางคืนร้อนกลางวัน

คนเราอารมณ์ก็ไม่คงที่นะครับ
เดียวดี เดี๋ยวร้าย โกรธ รัก ชัง เรามีอารมณ์เปลี่ยนไป ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ยึดถือ
บางคนมีความโกรธอันยาวนาน ยาวนานที่สุดในชีวิต โกรธสิ่งเดียวมาทั้งชีวิต โกรธจนลืมว่าทำไมจึงโกรธ
ความโกรธอันยาวนานไม่ได้เปลี่ยนแปลงเป็นฤดูกาล มันคงที่ในใจ เป็นความเครียด และแล้วร่างกายก็สร้างอาการเจ็บป่วย
เราเจ็บป่วยเพราะเราทำร้ายตัวเราเอง
เราไม่เป็นมิตรกับตัวเรา

ทุกครั้งสิ่งที่ยึดถือจะทำงาน ด้วยความเพลิดเพลิน ไร้การพิจารณา ตามดู
สิ่งที่ยึดถือสร้างกำแพง กำแพงที่ถ้าใครทะลุเข้ามาเราพร้อมจะหาเรื่องทันที
แต่ถ้าไม่มีใครทะลุเข้ามาเราก็เลียบๆ เลาะๆ อยู่ข้างกำแพงนั้น พร้อมที่จะหาเรื่อง
เราต้องการความเพลิดเพลิน จากสิ่งที่ยึดถือ ดื่มด่ำรสหวานอันเป็นพิษ และพร่ำถึงมัน โหยหาด้วยการเสพคุ้น

แม่ครับความเยือกเย็นของแม่สอนให้ผมรู้ถึงความอดทนและเมตตาของแม่ แม่มีความรักให้ลูกทุกคน
บางครั้่งความอารมณ์ร้อนของแม่ก็สอนผมเช่นกัน แม่รวดเร็วเสมอในการปกป้องสูกๆ จากอันตราย พร้อมจะตอบโต้ทันที
อารมณ์ดีแม่ยาวนานกว่าอารมณ์ร้อม

แตผมวันนี้อายุมากแล้วไม่ค่อยยึดอะไร ปล่อยผ่าน รวมทั้งไม่กังวล
วันยาวนานก็สิ้นสุดด้วยความมืดมิด มืดเพื่อจะสว่าง
รักแม่ครับ

วันพฤหัสบดีที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2560

10 ปีที่แม่กลับสู่สวรรค์

แม่ในสวรรค์ แม่ในใจ แม่อยู่ทุกที่ แม่ แม่ แม่
ภาพถ่ายแม่ เมื่อผมอายุ 20 ปี 

แม่จากไป 10 ปีแล้ว
แต่เหมือนแม่ยังคงอยู่กับลูกๆ เสมอ
ในใจมีแม่ แม่อยู่ในใจ รับรู้สัมผัสได้
รักและคิดถึงแม่ครับ
ด้วยจิตนอบน้อม
ตู่ลูกแม่วรรณ